Kampionët nuk vdesin me vdekjen!
Milutin Kërçiç, Mili ynë…
Për të gjithë ne që të njohëm nga afër, për të gjithë korçarët dhe sportdashësit që të panë të vallzojë me topin në fushë ti mbetesh Krojfi i Skënderbeut, “i huaji” që shumë rrallë të përmëndnin mbiemrin!
Sot kampioni bën 2 vjet që u nda nga jeta, por “vrasja” e tij filloi që në rini…
Talenti i tij ishte i padiskutueshëm dhe ishte normale që të binte në sy të të gjithëve. Por si shumë gjëra të tjera në jetën tonë edhe për fatin e Milit, fjalën e fundit e kishte partia…
Atij i ndaluan të dilte jashtë vendit, të luante futboll në Europë me Skënderbeun edhe Kombëtaren…aq ja lanë hapin, aq sa ata donin, jo aq sa ai e kishte…dhe natyra e tij rebele “e pranoi” dhe jetoi me këtë.
Në një bisedë të rastësishme në korrik 1983 në Shkollën e Marinës në Vlorë, midis të tjerash Bejkush Birçe, tranieri i asaj kohe të Partizanit fliste me superlativat më të mëdhaja për Milin!
Klasi i tij i kalon kufijtë e Shqipërisë…”Nëse një ditë do drejtoj Kombëtaren do e grumbulloj patjetër, të paktën për të luajtur në Shqipëri…”
Dhe të gjithe ne e mbajmë mend atë ndeshje në Tiranë me Austrinë e madhe të voteve 80…sapo hyri fitoi penallti, mes thirjeve e duartrokitjeve të tifozëve !
Korça ka nxjerrë shumë futbollistë të mëdhenj dhe me shume emër, ka nxjerrë kampionë të mëdhenj që ne i respektojmë dhe vlerësojmë në maksimum, por Milutin Kërçiç mbetet talenti më i madh – “holandezi fluturues”!
Mili zoga
Ne kurrë nuk mund të të harrojmë Mili…do të mbaj mend gjithmonë në atë golin që shënove në minutën e 90 me Tiranën, nga qoshja e gjashtëmbëdhjeçit, nga ana e Skenderbeut…
Akoma ato thirrje “dëgjoj”, kur gjithë stadiumi i tejmbushur buçiste Mili, Mili, Mili…
I paharruar do mbetesh “Zogë”!
Nga Ilir Jano
