Gabriel García Márquez
Do të humbasësh shumë njerëz
Rrugëtimit tënd
Disa ngadalë, pa e kuptuar
Një thirrje telefonike më pak, një mesazh i harruar
Të tjerë sepse kështu vendose ti apo ata
Vetëm se disa nuk do të mundësh ti harrosh kurrë
Do të mjaftojë një foto e largët
Midis faqeve të një libri
Një këngë në radio dhe ja…
Do të buzëqeshësh
Ndoshta do të pyesesh
Sesi janë duke përballur betejat e tyre
Nëse janë të lumtur,.a ndoshta..
Do të mallëngjehesh duke i menduar
A ndoshta do të kujtosh
Sesi luftuat së bashku
Do të rivendosësh foton, do të fikësh radion
E sërish do ta vazhdosh ditën duke u munduar t’i ikësh
Asaj ndjenje se ke humbur
Bashkë me ta diçka nga vetja
Profesore Lavdie Mato
@NewsIn.Al
